خیلی خیلی سال قبل، مثلاً دو هزار سال پیش در ژاپن، اهالی جزیره ریوکیو، روش جنگیدنی برای خودشان داشتند به اسم کاراته.
در زبان ژاپنی کاراته تشکیل شده از دو بخش کارا: (به معنی مبارزه و رزم)
ته: ( به معنی دستان خالی)
اهالی جزیره از هیچ سلاحی استفاده نمی‌کردند و با استفاده از ضربه زدن و مشت و لگد می‌جنگیدند.
برای همین به آن کاراته می‌گویند: هنر مبارزه کردن با دست خالی.
کاراته طی سالیان بعد رفته رفته پیشرفت کرد و به صورت یک ورزش جهانی درآمد که در سراسر دنیا طرفداران زیادی هم دارد.