حفظ امنیت و پاسداری از مرزهای هر کشوری بسیار مهم است و انجام این مسئولیت، بر عهدهی مرزبانان می‌باشد. در کشور ما نیز مرزبانان شجاع، مشغول محافظت از مرزها هستند تا هیچ دشمنی، پا به خاک وطن نگذارد و ما در آسایش و امنیت زندگی کنیم.

در کشور ما ایران، مرزبانان به قیمت از دست دادن جان و شهادتشان، مانع نفوذ دشمن به سرزمینشان میشوند، که بسیاری از این شهدا در مرزهای استان ما می‌باشند از جمله: شهید علی پودینه که در ۲۷ سالگی، در مرز میرجاوه به شهادت رسیدند. و از خود سه دختر به نامهای پریا ۷ ساله، پرنیا ۵ ساله، پریما ۲ ساله را به یادگار گذاشته است.
 دخترهایی بابای و وابسته به پدرشان، مانند تمام دخترهای دنیا.
 یک روز وقتی پریا با خواهرانش روی پله‌ی درب حیاط با شادی منتظر پدر بودند تا بیاید و  آنها را در آغوش بگیرد و بچرخاند و بعد با هم بازی کنند و ... دیدند که همسایه‌ها و فامیل آمدند و گریه می‌کردند، مادر هم گریه می‌کرد و مادربزرگ غمگین و ساکت بود.
بله! سه خواهر فهمیدند؛ پدر عزیزشان دیگر به خانه نمی‌آید، او شهید شده است؛ آنها نیز اشک ریختند و گفتند: بابا چه‌قدر زود رفتی پیش خدا و ما را تنها گذاشتی!
مادربزرگ آنها را در آغوش گرفت و آرامشان کرد و گفت: عزیزان من، پدر شما شهید است و شهدا در آن دنیا زنده‌اند و نزد خداوند روزی می‌خورند. او الان در بهشت کنار پیامبران و امامان همنشین است و شما را هر روز می‌بیند.
آنها دیگر گریه نکردند پریا گفت: خیلی خوب است که بابا، ما را میبیند. پس ما هم برای خوشحالی او کارهایی که دوست دارد انجام می‌دهیم.بابا همیشه می‌گفت: حجابمان را رعایت کنیم و با خدا بمانیم.
از امروز مثل همیشه با رعایت کردن حجابمان و کارهای خوب، بابا را خوشحال کنیم؛ درست است که ما بابا را نمی‌بینیم ولی بابا که ما را میبیند.
(خداوند متعال به تمام مرزبانان وطن، سلامتی عطا فرماید و خانواده‌ی شهدا را صبری فراوان عنایت فرماید.) یادمان باشد که خیلی از بچه‌ها به خاطر حراست از مرزها پدرانشان را از دست داده‌اند.